Ik dacht terug aan een andere hobby van vroeger: paardrijden. De buitenritten vond ik het mooist. Het gevoel van vrijheid, buiten in de natuur, de wind door mijn haren voelen. Een buitenrit was puur ontspanning: er hoefde geen prestatie te worden geleverd. Ik nam dan ook het liefst een makkelijk paard. Als ik een moeilijker paard zou krijgen voor de rijles dan ging ik met tegenzin de les in. Ik voelde me angstig, zenuwachtig en allesbehalve ontspannen. Nee, deed mij maar een buitenrit op een makkelijk paard.

Ik weet nog goed dat ik op Ameland zo’n buitenrit deed.

Het was een georganiseerde rit door de manege daar, dus die paarden kende ik niet. We gingen door het bos, over de duinen, het strand op. Het strand was natuurlijk helemaal open en… ja hoor, daar ging mijn paard. Ik raakte een beetje in paniek. Ik wenste dat iemand dat paard kon stoppen, maar niemand kon me direct helpen: ik was afhankelijk van dat paard. Natuurlijk heb ik geprobeerd het paard te stoppen door aan de teugels te trekken, maar tevergeefs. Zoals altijd wanneer ik geen controle meer had ging ik in de ‘freeze’ houding. Ik was bang: wat nou als hij het water in zou rennen??

Godzijdank lag er ergens een stuk hout op het strand en daar stopte hij voor. Prompt stond hij stil. Wat een opluchting! Achteraf denk ik: het was sowieso wel goed gekomen, want als hij het water in was gerend, zou hij ook vanzelf langzamer gaan en stoppen.

Zo’n paard rent heus niet door tot hij zichzelf verzuipt.

Maar op dat moment kon ik dat totaal niet relativeren: ik was echt angstig.

Als ik op dat moment had geweten hoe ik door dat ‘freeze’ moment heen kon breken, had ik waarschijnlijk zelf de controle terug kunnen nemen. Toen ik leerde hoe ik dat kon doen veranderde dan ook mijn leven.

Want ineens voelde ik niet alleen de kracht van het paard, maar ook de kracht van mezelf wanneer ik de controle had over zo’n groot en sterk dier. En zo’n paard is tegelijk lief en zacht en dat ontspande míj ook. En dan de kick om in galop te gaan. Spannend, want ik zou de controle kunnen verliezen. Maar ik had het zelfvertrouwen en liet me niet meer tegenhouden: het was zo gaaf! Het gevoel dat het me gaf had ik niet willen missen:

Ik ontdekte de ultieme vrijheid.

Wat betekent zingen voor mij? Nou, dát dus. Het gevoel van vrijheid, van mijn eigen kracht. Het zelfvertrouwen wanneer ik merk dat ik tot meer in staat ben dan ik dacht, wanneer ik de teugels in eigen handen neem en volledig vertrouwen heb. De kick om op een podium te staan. Bevrijd van mijn emoties. Weer dat heerlijke gevoel dat ik nooit zou willen missen.

En dat wil ik ook voor jou.

Ik wil bereiken dat je ergens doorheen kunt breken. Door die ‘freeze’ houding of misschien juist het vluchten. Vluchten voor je gevoel, je emoties. Ik zou willen dat je het masker kunt afzetten waarmee je naar de buitenwereld doet voorkomen alsof het allemaal goed gaat. Waarmee je lief glimlacht naar iedereen, terwijl je je van binnen heel anders voelt. Je gevoel onder ogen zien is spannend, maar ook bevrijdend. En vanuit jouw diepste kracht ‘ren je heus niet door tot je jezelf verzuipt’.

Ik zocht de erkenning altijd bij anderen. Daar had ik echter niks aan op het moment dat mijn paard op hol sloeg. Ik moest de kracht van binnenuit gaan voelen. En een manier vinden om dat altijd op te kunnen roepen, zodat ik het niet alleen tijdens het paardrijden of zingen zou voelen, maar op ieder moment van de dag. Ik heb die manier gevonden: ik ben bij mijn kern en diepste kracht. En misschien heb jij ook al geprobeerd om jouw manier te vinden. Door te praten met mensen om je heen, hulpverleners, misschien ook een psycholoog of therapeut. En is het jou tot op heden nog niet gelukt om hiermee echt vooruit te komen.

Vroeger zong ik op het podium om gezien te worden.

Maar nu weet ik waar zingen écht om gaat. Wanneer ik nu zing, voel ik me bevrijd. Ik heb mezelf hervonden. Ik voel mijn kracht. Waar ik voorheen altijd het nemen van grote risico’s meed, durf ik ze nu aan te gaan. Ik geloof nu dat ik alles kan. Een groot pand kopen en er mijn eigen centrum voor muziek en ontspanning in oprichten bijvoorbeeld.

En jij? Waar gaat zingen voor jou écht om?